Πρωτοποριακά δεδομένα για τη συστηματική προσέγγιση του υπογόνιμου άνδρα παρουσιάστηκαν στο 10ο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Ανδρολογίας, που πραγματοποιήθηκε τις προηγούμενες μέρες στη Βουδαπέστη.

Είναι πλέον γνωστό ότι η αιτιολογική προσέγγιση της ανδρικής υπογονιμότητας είναι βασικής σημασίας για την σωστή αντιμετώπιση του ζευγαριού, τη λήψη των θεραπευτικών αποφάσεων και τον καθορισμό της γενικότερης πρόγνωσης…. … περισσότερα …

ΣΤΥΤΙΚΗ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ: ΚΩΔΩΝΑΣ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ

Στυτική δυσλειτουργία (ΣτΔ) είναι η αδυναμία πρόκλησης και διατήρησης εκείνου του βαθμού στύσης του πέους που θα ήταν ικανή να αρχίσει και να ολοκληρώσει μία ερωτική συνεύρεση. Είναι γνωστό ότι ποσοστό άνω του 50% των ανδρών ηλικίας 40 έως 70 ετών παρουσιάζουν κάποιου βαθμού ΣτΔ.
Η λειτουργία της στύσης μπορεί να διαταραχθεί από πολλούς παράγοντες, είτε ψυχογενείς, είτε σωματικούς. Το πρώτο μέλημα του Ουρολόγου είναι να αναγνωρίσει τους ασθενείς με ψυχογενείς διαταραχές της στύσης από αυτούς με οργανικές και, αφού το επιτύχει, τότε θα πρέπει να προχωρήσει στη διαφορική διάγνωση των οργανικών διαταραχών. Είναι έτσι σαφής ο σημαντικός ρόλος του σωστού και λεπτομερούς ιστορικού και της κλινικής εξέτασης. Ο ειδικός ιατρός με την ουρολογική εξέταση και τη βοήθεια των νεότερων διαγνωστικών μεθόδων θα διαγνώσει οργανική βλάβη στο 50-80% των ασθενών με ΣτΔ. Η βασική διαφορά της οργανικής βλάβης από την ψυχογενή είναι ότι στην πρώτη οι ασθενείς, ενόσω διατηρούν υψηλά επίπεδα ερωτικής επιθυμίας, εμφανίζουν σταδιακά και σε βάθος χρόνου συνεχώς χαλαρότερες στύσεις, ίδια προβλήματα με κάθε σύντροφο, και τελικά πλήρη αδυναμία στύσης και απώλεια των αυτόματων νυκτερινών και πρωινών στύσεων.
Μετά το διαχωρισμό των ασθενών με οργανικές διαταραχές θα πρέπει ο ειδικός ιατρός να διακρίνει εάν πρόκειται για νευρογενή, ενδοκρινική ή αγγειακή βλάβη με τη μέτρηση διαφόρων ορμονών, τον ειδικό αιματολογικό έλεγχο για αναζήτηση διαταραχών της νεφρικής και ηπατικής λειτουργίας και για ανίχνευση λανθάνοντος σακχαρώδους διαβήτη ή δυσλιπιδαιμίας. Προδιαθεσικοί παράγονες που επηρεάζουν την αγγείωση του πέους είναι η αρτηριοσκλήρυνση, η υπέρταση, η υπερλιπιδαιμία, το κάπνισμα, ο σακχαρώδης διαβήτης, η στεφανιαία νόσος και ο αλκοολισμός. Διάφορα φάρμακα επίσης ευθύνονται όπως τα αντιυπερτασικά, τα διουρητικά, τα αντιλιπιδαιμικά, τα αντικαταθλιπτικά, τα ηρεμιστικά, τα αντιφλεγμονώδη και τα αντιεπιληπτικά. Τα αίτια μπορεί επίσης να είναι ουρολογικά, όπως προβλήματα στον προστάτη. … περισσότερα …

• ΣΤΥΤΙΚΗ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ: ΚΩΔΩΝΑΣ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ

«ΣΤΥΤΙΚΗ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ» Ένα μείζον πρόβλημα στον άνδρα

Στυτική δυσλειτουργία (ΣΔ) είναι η αδυναμία πρόκλησης και διατήρησης εκείνου του βαθμού στύσης του πέους που θα ήταν ικανή να αρχίσει και να ολοκληρώσει μία ερωτική συνεύρεση. Το φάσμα της αποτυχίας στη στύση ποικίλει ανάμεσα στην ευκαιριακή χαλάρωσή της, που κάνει αδύνατη την είσοδο ή παραμονή του πέους στον κόλπο μέχρι το τέλος της σεξουαλικής επαφής, έως την απόλυτη ανικανότητα απόκτησης στύσης. Σε μια πρόσφατη μεγάλη μελέτη, ποσοστό 52% των ανδρών ηλικίας 40 έως 70 ετών ανέφεραν κάποιου βαθμού ΣΔ. … περισσότερα …

Μόνο μετά από ενδελεχή μελέτη του ασθενούς και αφού καταλήξει ο ιατρός στη φύση του προβλήματος μπορεί να καθοριστεί και η αντίστοιχη θεραπευτική παρέμβαση. Η ψυχοθεραπεία και η χορήγηση φαρμάκων της κατηγορίας των αναστολέων της φωσφοδιεστεράσης τύπου 5 (όπως η σιλδεναφίλη, η τανταλαφίλη και η βαρντεναφίλη) είναι οι ενδεδειγμένες θεραπείες στην ψυχογενή ΣΔ. Πρέπει να τονιστεί ιδιαίτερα ότι πριν εξετασθεί η χορήγηση φαρμακολογικής θεραπείας είναι απαραίτητη η λήψη του ιατρικού ιστορικού και η διενέργεια φυσικής εξέτασης του ασθενούς για τη διάγνωση της ΣΔ και τον εντοπισμό πιθανών υποκείμενων αιτιών, αλλά και παραγόντων κινδύνου που απαγορεύουν τη λήψη τέτοιων φαρμάκων. Ειδικότερα πρέπει να ληφθεί υπόψη η καρδιαγγειακή κατάσταση του ασθενούς, λόγω του ότι υπάρχει ένας βαθμός καρδιακού κινδύνου που σχετίζεται με τη σεξουαλική δραστηριότητα. Αντενδείκνυται η λήψη των φαρμάκων αυτών από ασθενείς που λαμβάνουν ταυτόχρονα νιτρώδη, ενώ πρέπει να αποφεύγονται σε περιπτώσεις σοβαρών καρδιαγγειακών διαταραχών, όπως η ασταθής στηθάγχη και η σοβαρή καρδιακή ανεπαάρκεια, καθώς και σε ιστορικό πρόσφατου εγκεφαλικού επεισοδίου ή εμφράγματος του μυοκαρδίου. Προσοχή πρέπει επίσης να δίνεται σε περιπτώσεις ανατομικών αλλοιώσεων του πέους, σε καταστάσεις που προδιαθέτουν σε πριαπισμό (παρατεταμένη στύση) και σε ταυτόχρονη λήψη φαρμάκων για την υπερπλασία του προστάτου. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες στα άτομα που ενδείκνυται η φαρμακευτική αγωγή είναι γενικά παροδικές και ήπιες έως μέτριες στη φύση τους. Οι πιο συχνές είναι ο πονοκέφαλος και οι εξάψεις, και σπανιότερες η δυσπεψία, η ζάλη, η ρινίτιδα και οι ανωμαλίες στην όραση. Στην ψυχογενή ΣΔ, η διουρηθρική ή η ενδοσηραγγώδης χορήγηση αγγειοδραστικών ουσιών αποτελεί λύση εάν οι προηγούμενες θεραπείες έχουν αποτύχει. … περισσότερα …

Μόνιμη και αποτελεσματική λύση στο πρόβλημα στύσης σε όσους άνδρες δεν ανταποκρίνονται στη φαρμακευτική αγωγή, προσφέρει η τοποθέτηση πεικής πρόθεσης.

Η επαναστατική αυτή λύση, η οποία προσφέρει τη χαρά του έρωτα σε εκατομμύρια άνδρες στον κόσμο είναι η τελευταία λέξη της τεχνολογίας και αποτελείται από τρία τμήματα. Δυο κυλίνδρους, δεξαμενή νερού και την αντλία ελέγχου και τοποθετείται κάτω από το δέρμα κατά μήκος του πέους.

Δίνει μόνιμη και αποτελεσματική λύση στο πρόβλημα της στύσης και ικανοποίηση στους άνδρες, αλλά και στις συντρόφους τους σε ποσοστό πάνω από 93%, σε σχέση με τις άλλες θεραπείες.
… περισσότερα …

Στυτική δυσλειτουργία (ΣτΔ) είναι η αδυναμία πρόκλησης και διατήρησης εκείνου του βαθμού στύσης του πέους που θα ήταν ικανή να αρχίσει και να ολοκληρώσει μία ερωτική συνεύρεση. Είναι γνωστό ότι ποσοστό άνω του 50% των ανδρών ηλικίας 40 έως 70 ετών παρουσιάζουν κάποιου βαθμού ΣτΔ.

Η λειτουργία της στύσης μπορεί να διαταραχθεί από πολλούς παράγοντες, είτε ψυχογενείς, είτε σωματικούς. Το πρώτο μέλημα του Ουρολόγου είναι να αναγνωρίσει τους ασθενείς με ψυχογενείς διαταραχές της στύσης από αυτούς με οργανικές και, αφού το επιτύχει, τότε θα πρέπει να προχωρήσει στη διαφορική διάγνωση των οργανικών διαταραχών. Είναι έτσι σαφής ο σημαντικός ρόλος του σωστού και λεπτομερούς ιστορικού και της κλινικής εξέτασης. Ο ειδικός ιατρός με την ουρολογική εξέταση και τη βοήθεια των νεότερων διαγνωστικών μεθόδων θα διαγνώσει οργανική βλάβη στο 50-80% των ασθενών με ΣΔ. Η βασική διαφορά της οργανικής βλάβης από την ψυχογενή είναι ότι στην πρώτη οι ασθενείς, ενόσω διατηρούν υψηλά επίπεδα ερωτικής επιθυμίας, εμφανίζουν σταδιακά και σε βάθος χρόνου συνεχώς χαλαρότερες στύσεις, ίδια προβλήματα με κάθε σύντροφο, και τελικά πλήρη αδυναμία στύσης και απώλεια … περισσότερα …

Ο καπνιστής θα πρέπει να ζητήσει την κατανόηση και υποστήριξη των οικείων του. Από την πλευρά του ιατρού θα πρέπει να παρέχεται συμβουλευτική και φαρμακευτική θεραπεία. Ως φάρμακα πρώτης γραμμης χρησιμοποιούνται τα παράγωγα νικοτίνης και η υδροχλωρική βουπροπιόνη. Στη χώρα μας κυκλοφορούν τα αυτοκόλλητα νικοτίνης, τσίχλες νικοτίνης και φάρμακα από του στόματος, όμως η αποτελεσματικότητα όλων των παρεμβάσεων αξιολογείται μέσω ενός προγράμματος συστηματικής παρακολούθησης από τον ιατρό. … περισσότερα …

«ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΟΥ ΥΠΝΟΥ – Καρδιοαναπνευστικά Προβλήματα και Επίδραση Στη Σεξουαλική Ζωή»

Τα τελευταία χρόνια μεγάλη σημασία έχει δοθεί στις διαταραχές του ύπνου και συγκεκριμένα στο Σύνδρομο Άπνοιας κατά τον Ύπνο. Πιο ειδικά, η διακοπή της αναπνοής για διάστημα μεγαλύτερο των 10 δευτερολέπτων κατά τη διάρκεια του ύπνου ορίζεται ως άπνοια. Με την απώλεια της φυσιολογικής αναπνοής μειώνεται το οξυγόνο στο αίμα με αποτέλεσμα να διεγείρεται ο εγκέφαλος και να διακόπτει τον βαθύ ύπνο προκειμένου να επανέλθει ο τόνος των μυών και να επιτραπεί εκ νέου η αναπνοή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να καταργείται η ρυθμιστική λειτουργία του βαθέως ύπνου.

Η Υπνική Άπνοια έχει ενοχοποιηθεί μέχρι σήμερα κυρίως για μια σειρά από καρδιαγγειακά προβλήματα, όπως αρρυθμίες και εμμένουσα υπέρταση. Αφορά όλες τις ηλικίες αλλά η μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης του συνδρόμου υπολογίζεται σε 20-25% των ανδρών και 16-20% των γυναικών ηλικίας 40 έως 70 ετών. Ως αιτιολογικοί παράγοντες έχουν αναφερθεί η παχυσαρκία, διάφορα νευρομυικά νοσήματα, το φύλλο [οι άνδρες περισσότερο], η ηλικία, η λήψη αλκοόλ, τα υπνωτικά φάρμακα, το κάπνισμα, η χρόνια αναπνευστική ανεπάρκεια, ο υποθυροειδισμός και διάφορες ανατομικές ανωμαλίες του ρινοφάρυγγα. … περισσότερα …

Ενδοπεϊκές ενέσεις στη θεραπεία της στυτικής δυσλειτουργίας. Συχνά ερωτήματα.
Τι είναι θεραπεία των ενδοπεϊκών εγχύσεων;

ΕΝΔΟΠΕΪΚΕΣ ΕΝΕΣΕΙΣ

Ειδικά φάρμακα ενίονται απευθείας στην πλευρά του πέους και προκαλούν στύση. Η φαρμακευτική αγωγή προκαλεί διόγκωση των αρτηριών του πέους και επιτρέπει στο αίμα να ρέει στο εσωτερικό του. Μια στύση εμφανίζεται μέσα σε 5 έως 15 λεπτά μετά την ένεση. Ένας ασθενής πρέπει να μάθει να εκτελεί μια ένεση κάθε φορά που επιθυμεί να συμμετάσχει σε σεξουαλική δραστηριότητα. Η στύση θα διαρκέσει 30 λεπτά έως μία ώρα ή μέχρι τον οργασμό.

Πώς μαθαίνει κανείς τη διαδικασία της ενδοπεϊκής ένεσης;
Η πρώτη ένεση γίνεται από τον ειδικό ουρολόγο- ανδρολόγο, και χρησιμοποιείται τόσο για τη διάγνωση αλλά και να αποφασίσει ο γιατρός πόσο φάρμακο θα απαιτείται στο μέλλον για τον συγκεκριμένο ασθενή για να έχει μία ικανοποιητική σεξουαλική δραστηριότητα. Μετά από αυτό, ο ασθενής μαθαίνει να πραγματοποιεί μόνος του τις ενέσεις υπό την καθοδήγηση του γιατρού. Με λίγη πρακτική και με την εξοικείωση, αυξάνεται η εμπιστοσύνη των ασθενών στην τεχνική αυτή και είναι πια σε θέση να την ασκούν μόνοι τους στο σπίτι. Οι περισσότεροι ασθενείς βρίσκουν ότι για να συνηθίσουν τη βελόνα χρειάζονται χρόνο. Ο αριθμός των εγχύσεων δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 12 κάθε μήνα, και θα πρέπει να απέχουν μεταξύ τους εξίσου, αν είναι δυνατόν. Η θέση της ένεσης θα πρέπει να εναλάσσεται μεταξύ αριστεράς και δεξιάς πλευράς του πέους. … περισσότερα …

Αν και οι επιστήμονες είναι ακόμη μακριά από το να γνωρίζουν πού και πώς η επίφυση ασκεί τον κατασταλτικό της ρόλο, το γεγονός ότι ο αδένας αυτός ασκεί μία ανασταλτική λειτουργία στο αναπαραγωγικό άξονα είναι ευρέως αποδεκτό. Στην πραγματικότητα, η επίφυση φαίνεται να ασκεί την ορμονική της επίδραση σε διαφορετικά επίπεδα του αναπαραγωγικού άξονα, τόσο σε επίπεδο υποθαλάμου-υπόφυσης αλλά και στο επίπεδο των γονάδων, όπου υποδοχείς μελατονίνης έχουν επίσης βρεθεί.

Επιπλέον, η μελατονίνη φαίνεται ότι αυξάνει την έκκριση προλακτίνης, η οποία μπορεί να συμβάλει στη σεξουαλική δυσλειτουργία. Με βάση αυτές τις παρατηρήσεις, μία ομάδα Ιταλών ερευνητών (Bossini et al) μελέτησαν το εάν η αναστολή της δραστηριότητας της επίφυσης μέσω μιας θεραπείας με έντονο φως θα μπορούσε να επηρεάσει θετικά τη σεξουαλική λειτουργία και έτσι δοκιμάστηκε πειραματικά η χρησιμότητα της θεραπείας με λαμπρό φως σε ένα μικρό δείγμα από 9 άνδρες ασθενείς με μη οργανικής αιτιολογίας σεξουαλική δυσλειτουργία.

Τα συμπεράσματα αυτής της μελέτης υποδηλώνουν μια δυνητικά ευνοϊκή επίδραση της θεραπείας με έντονο φως για την πρωτοπαθή σεξουαλική δυσλειτουργία. Μεγαλύτερες μελέτες είναι αναγκαίες για να επιβεβαιώσουν αυτά τα προκαταρκτικά συμπεράσματα και να δοκιμάσουν κατά πόσο το έντονο φως της θεραπείας μπορεί να βοηθήσει και στην αντιμετώπιση των σεξουαλικών δυσλειτουργιών που σχετίζονται με ορισμένες ψυχιατρικές παθήσεις, όπως η μείζων καταθλιπτική διαταραχή, ή με φάρμακα που έχουν συνταγογραφηθεί για τη θεραπεία αυτών των ασθενειών.