Στυτική δυσλειτουργία (ΣτΔ) είναι η αδυναμία πρόκλησης και διατήρησης εκείνου του βαθμού στύσης του πέους που θα ήταν ικανή να αρχίσει και να ολοκληρώσει μία ερωτική συνεύρεση. Είναι γνωστό ότι ποσοστό άνω του 50% των ανδρών ηλικίας 40 έως 70 ετών παρουσιάζουν κάποιου βαθμού ΣτΔ.
Η λειτουργία της στύσης μπορεί να διαταραχθεί από πολλούς παράγοντες, είτε ψυχογενείς, είτε σωματικούς. Το πρώτο μέλημα του Ουρολόγου είναι να αναγνωρίσει τους ασθενείς με ψυχογενείς διαταραχές της στύσης από αυτούς με οργανικές και, αφού το επιτύχει, τότε θα πρέπει να προχωρήσει στη διαφορική διάγνωση των οργανικών διαταραχών. Είναι έτσι σαφής ο σημαντικός ρόλος του σωστού και λεπτομερούς ιστορικού και της κλινικής εξέτασης. Ο ειδικός ιατρός με την ουρολογική εξέταση και τη βοήθεια των νεότερων διαγνωστικών μεθόδων θα διαγνώσει οργανική βλάβη στο 50-80% των ασθενών με ΣΔ. Η βασική διαφορά της οργανικής βλάβης από την ψυχογενή είναι ότι στην πρώτη οι ασθενείς, ενόσω διατηρούν υψηλά επίπεδα ερωτικής επιθυμίας, εμφανίζουν σταδιακά και σε βάθος χρόνου συνεχώς χαλαρότερες στύσεις, ίδια προβλήματα με κάθε σύντροφο, και τελικά πλήρη αδυναμία στύσης και απώλεια … περισσότερα …
25 Απριλίου 2017«ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΟΥ ΥΠΝΟΥ – Καρδιοαναπνευστικά Προβλήματα και Επίδραση Στη Σεξουαλική Ζωή»
Τα τελευταία χρόνια μεγάλη σημασία έχει δοθεί στις διαταραχές του ύπνου και συγκεκριμένα στο Σύνδρομο Άπνοιας κατά τον Ύπνο. Πιο ειδικά, η διακοπή της αναπνοής για διάστημα μεγαλύτερο των 10 δευτερολέπτων κατά τη διάρκεια του ύπνου ορίζεται ως άπνοια. Με την απώλεια της φυσιολογικής αναπνοής μειώνεται το οξυγόνο στο αίμα με αποτέλεσμα να διεγείρεται ο εγκέφαλος και να διακόπτει τον βαθύ ύπνο προκειμένου να επανέλθει ο τόνος των μυών και να επιτραπεί εκ νέου η αναπνοή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να καταργείται η ρυθμιστική λειτουργία του βαθέως ύπνου.
Η Υπνική Άπνοια έχει ενοχοποιηθεί μέχρι σήμερα κυρίως για μια σειρά από καρδιαγγειακά προβλήματα, όπως αρρυθμίες και εμμένουσα υπέρταση. Αφορά όλες τις ηλικίες αλλά η μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης του συνδρόμου υπολογίζεται σε 20-25% των ανδρών και 16-20% των γυναικών ηλικίας 40 έως 70 ετών. Ως αιτιολογικοί παράγοντες έχουν αναφερθεί η παχυσαρκία, διάφορα νευρομυικά νοσήματα, το φύλλο [οι άνδρες περισσότερο], η ηλικία, η λήψη αλκοόλ, τα υπνωτικά φάρμακα, το κάπνισμα, η χρόνια αναπνευστική ανεπάρκεια, ο υποθυροειδισμός και διάφορες ανατομικές ανωμαλίες του ρινοφάρυγγα. … περισσότερα …
Η Υπνική Άπνοια ενοχοποιείται για μια σειρά από καρδιαγγειακά προβλήματα, όπως αρρυθμίες και εμμένουσα υπέρταση. Αφορά όλες τις ηλικίες αλλά η μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης του συνδρόμου υπολογίζεται σε 20-25% των ανδρών και 16-20% των γυναικών ηλικίας 40 έως 70 ετών. Ως αιτιολογικοί παράγοντες έχουν αναφερθεί η παχυσαρκία, διάφορα νευρομυικά νοσήματα, το φύλλο [οι άνδρες περισσότερο], η ηλικία, η λήψη αλκοόλ, τα υπνωτικά φάρμακα, το κάπνισμα, η χρόνια αναπνευστική ανεπάρκεια, ο υποθυροειδισμός και διάφορες ανατομικές ανωμαλίες του ρινοφάρυγγα.
Τα βασικά συμπτώματα της Υπνικής Άπνοιας είναι το ροχαλητό, ο ανήσυχος και ταραγμένος ύπνος, οι διακοπές της αναπνοής όπως τις αντιλαμβάνεται ουσιαστικά ο σύντροφος, η νυκτερινή συχνουρία, η νυκτερινή εφίδρωση, η υπνηλία κατά τη διάρκεια της μέρας, το αίσθημα κόπωσης, ο πρωινός πονοκέφαλος, η ελάτωση της LIBIDO και οι διαταραχές της στύσης, και η κατάθλιψη.
Υπό φυσιολογικές συνθήκες η ουροδόχος κύστη έχει την ιδιότητα να αποθηκεύει τα ούρα που παράγονται από τους νεφρούς με διάταση του εξωστήρα μυ έως ότου η μέγιστη χωρητικότητα των ούρων φτάσει στο ποσό των 400-500 ml οπότε