Το χρόνιο πυελικό άλγος (Chronic pelvic pain ) – CPP είναι ένας χρόνιος ή επίμονος πόνος που γίνεται αντιληπτός σε περιοχές της λεκάνης (πυέλου) είτε των ανδρών ή των γυναικών. Συχνά συνδέεται με αρνητικές γνωστικές, συμπεριφορικές, σεξουαλικές και συναισθηματικές συνέπειες, καθώς και με συμπτώματα που υποδηλώνουν δυσλειτουργία του κατωτέρου ουροποιητικού συστήματος, της σεξουαλικής συμπεριφοράς, του γαστρεντερικού ή του πυελικού εδάφους…
Ο πόνος πρέπει να είναι συνεχής ή επαναλαμβανόμενος για τουλάχιστον έξι μήνες. Δηλαδή, μπορεί να είναι κυκλικός σε περίοδο έξι μηνών, όπως ο κυκλικός πόνος της δυσμηνόρροιας.

Ο χρόνιος πυελικός πόνος μπορεί να υποδιαιρεθεί σε καταστάσεις με σαφώς καθορισμένη κλασσική παθολογία (όπως λοίμωξη ή καρκίνος) και εκείνες που δεν έχουν προφανή παθολογία. Για τους σκοπούς αυτής της ταξινόμησης, ο όρος «ειδικός πυελικός πόνος που σχετίζεται με τη νόσο» προτείνεται για το πρώτο και το «σύνδρομο χρόνιου πυελικού άλγους- CPPS» για τον τελευταίο.
Το σύνδρομο χρόνιου πυελικού άλγους (Chronic pelvic pain syndrome ) – CPPS, λοιπόν, είναι η εμφάνιση CPP όταν δεν υπάρχει αποδεδειγμένη λοίμωξη ή άλλη προφανής τοπική παθολογία που μπορεί να δικαιολογεί τον πόνο.

Η αντίληψη του πόνου στο CPPS μπορεί να επικεντρώνεται σε ένα μόνο όργανο, σε περισσότερα όργανα της πυέλου, ή ακόμη και να συνοδεύεται από συστηματικά συμπτώματα, όπως το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης (CFS), η ινομυαλγία (FM) ή το σύνδρομο Sjögren. Όταν ο πόνος εντοπίζεται σε ένα μόνο όργανο, ορισμένοι ειδικοί το ορίζουν με πιο εξειδικευμένους όρους, όπως το επώδυνο σύνδρομο της ουροδόχου κύστης. Η χρήση μιας τέτοιας φράσης με την ορολογία “σύνδρομο” υποδεικνύει ότι, αν και μπορεί να υπάρχουν περιφερειακοί μηχανισμοί, η νευροδιαμόρφωση του κεντρικού νευρικού συστήματος μπορεί να είναι πιο σημαντική με επακόλουθες συστηματικές εκδηλώσεις. Όταν ο πόνος εντοπίζεται σε περισσότερες από μία θέσεις οργάνων, πρέπει να χρησιμοποιείται ο όρος CPPS.

Το CPPS συνδέεται με αρνητικές ψυχολογικές, συμπεριφορικές και σεξουαλικές εκδηλώσεις που πρέπει να περιγραφούν και να αξιολογηθούν. Θέματα που πρέπει να ληφθούν υπόψη είναι η κατάθλιψη, το άγχος, οι φόβοι για τον πόνο ή τις συνέπειές του, οι ανεπιτυχείς στρατηγικές αντιμετώπισης και η διαταραχή στην ίδια τη σχέση. Τόσο το άγχος όσο και η κατάθλιψη μπορεί να είναι σημαντικά συνοδά συμπτώματα που σχετίζονται με τον πόνο και την κακή ποιότητα ζωής.

Η υπερβολική και δραματική ερμηνεία του πόνου από τον ασθενή έχει αποδειχθεί ότι είναι μια ιδιαίτερα σημαντική μεταβλητή. Δημιουργείται μερικές φορές μια αίσθηση ανικανότητας που καθιστά πιο επίμονα τα συμπτώματα των ασθενών. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι πολλές από αυτές τις βιοψυχοκοινωνικές εκδηλώσεις είναι κοινές και σε άλλα επίμονα επώδυνα σύνδρομα, αλλά μπορεί να παρουσιάζουν ποικίλους βαθμούς σπουδαιότητας για κάθε άτομο που πάσχει από CPPS, προκαλώντας μια αξιοσημείωτη φαινοτυπική ποικιλομορφία του συνδρόμου αυτού.